Marion den Uyl – erelid
by Marina de Regt,
Published on previous Lova website in September 2012
Zolang ik bij LOVA betrokken ben, is Marion den Uyl er. Op iedere studiedag, bij iedere vergadering, bij borrels en conferenties; Marion is altijd van de partij. Op vrijdag 14 september 2012 nam Marion afscheid als universitair docent bij de Afdeling Sociale en Culturele Antropologie van de Vrije Universiteit. Haar bestuurstaak als secretaris van LOVA had zij voor de zomer al neergelegd. Marions pensioen was voor het LOVA-bestuur een uitstekende gelegenheid om Marion erelid te maken. Een erelid waar we trots op zijn, en die we nog heel lang in ons midden willen houden.
Mijn eigen kennismaking met Marion gaat jaren terug. Toen ik in 1984 op de Universiteit van Amsterdam antropologie ging studeren hoorde ik Marions naam al snel. Marion was lid van de Vrouwengroep Amsterdam, een groep feministisch antropologen die in de jaren zeventig was opgericht. Samen met Anna Aalten, Britt Fontaine, Saskia Wieringa en Lenie Brouwer, had Marion zich ingezet om feministische antropologie op de Nederlandse kaart te zetten en dat was goed gelukt. In 1977 had de Vrouwengroep Amsterdam de bundel Vrouw in Zicht gepubliceerd, dat een van de eerste boeken op het gebied van feministische antropologie in Nederland was en een inspiratiebron en eye-opener voor velen. De Vrouwengroep stond ook aan de wieg van LOVA. Marion is vanaf het allereerste begin tot haar pensioen een actief lid van LOVA geweest. De laatste tien jaar was zij secretaris van het bestuur. Ze hield de ledenadministratie bij, verstuurde de tijdschriften (met hulp van Ina Keuper en Annet Bakker op de VU), notuleerde tijdens vergaderingen en verzorgde een aantal studiedagen, die vaak verbonden waren met haar onderwijs zodat er veel studenten kwamen.
Naast al die praktische zaken had Marion ook een heel duidelijke visie, op feministische antropologie in Nederland en op de ontwikkeling van LOVA. Haar grote inhoudelijke bijdrage blijkt uit de vele stukken die ze in het LOVA tijdschrift heeft geschreven. Haar onderzoek ging over moederschap, eerst in India en later in Amsterdam Zuid-Oost. De laatste jaren schreef Marion regelmatig een column, waarin ze met een antropologische blik actuele thema’s besprak, en die waren altijd een genot om te lezen. Daarnaast moedigde ze haar studenten altijd aan artikelen voor het tijdschrift te schrijven, of actief in LOVA te worden. Dat haar opvolgster als secretaris van het bestuur een student van haar is, namelijk Rianne Ridder, is daarom een prachtige kroon op haar werk. Haar VU-kindjes, zoals ze haar studenten zelf noemt, komen goed terecht!
Het dubbelnummer van het LOVA tijdschrift dat in november 2012 verscheen was een liber amicorum voor Marion. Collega’s en studenten hebben prachtige artikelen geschreven over Marion als collega, docent, begeleider, bestuurslid, vriendin etc. De lezingen die werden uitgesproken tijdens haar afscheid op 14 september en haar eigen afscheidslezing zijn er ook in opgenomen. Een paar jaar geleden zei Marion dat ze altijd lid zal blijven van LOVA, en daar houdt het bestuur haar graag aan. Onder andere dankzij Marion is LOVA nog steeds springlevend, en we hopen de komende jaren van haar inbreng en betrokkenheid te kunnen blijven profiteren.